6.26.2013

Promo Recap and Other Animals

  It's been a long time since I wrote somehting here in english, and that's because I did'nt have any "international" news to share. I still really don't, everything -comicwise- is in hiatus at the moment, but be sure to check back after the summer for...well, news.
  There's around 4 projects on my table, involving other, also talented people, and a few small surprises. In due time.

For now we'll do a recap for 3 things:

1) WOODEN DINOS

  I like making stuff. I like working with wooden surfaces, and creating "false" 3D things and animals. Take a look at the pics:




  So I decided to take the next step, and try Actual 3D models. And the 1st that came to mind, was a T-Rex. TWO T-Rex-es (pun...intended?) actually, because I wanted to add movement after I finished the first one. The first one had a balance problem at the start, so he got a crutch as a gift, and he stuck with it afterwards. Here s some more pictures:





(I'm also trying to make a stop motion animation with these two, with some help, but I won't reveal anything more just yet.)



  My online comic strip with the penguin spies, the spider, the elephant, the snake-penguin, the girrafes, the human speciments and the sexy cuties is still going twice a week. Now it's a good time to start reading it, we are in that point where nothing s going on, untill it does. If you know what I mean ;)
(Even if you don't, it's the same thing.)



  This new comic site of mine is more understandable at the moment. If you never heard about it, here's your chance to start reading this as well. There's a lot going on there, profile comics, presentations, generic hilarious comics, and more categories coming soon, right after our beloved Stegos' the stegosaurus funeral.


  That's all for now guys and gals, Stay Tuned!

6.09.2013

Random Thoughts 05

Πώς ξεκινάμε; Α ναι, γειά σας.

Είχα καιρό να γράψω κάτι εδώ, όχι πως δεν ήθελα ή δεν είχα πράγματα να πω/αναγγείλω/παρουσιάσω/γκρινιάξω about αλλά το ξεχνούσα ή βαριόμουν. Και τώρα δεν τα θυμάμαι όλα. Oh well, θα μείνω στα βασικά τότενες…

- Τελείωσε επιτέλους ο πρώτος δεινόσαυρος. Για όσους δεν γνωρίζετε, πάλευα κατά διαστήματα από τον Νοέμβρη να φτιάξω έναν ξύλινο τρισδιάστατο τυραννόσαυρο με μπάλσα ξύλου. Δεν είναι εύκολη υπόθεση, γιατί τα μπάλσα είναι πολύ λεπτές φέτες ξύλου με πάχος 1-6 χιλιοστά, κι αυτό σημαίνει πως δε δημιουργούν ούτε γωνίες, ούτε και τέμνονται, οπότε πρέπει να βρίσκεις διαφορετικές πατέντες κάθε φορά που θέλεις να δημιουργήσεις όγκο.

Πριν τελειώσει η ουρά, είχε πρόβλημα βάρους προς τα μπρος.

Τώρα δεν έχει.

Όταν είχε όμως του είχα φτιάξει μια πατερίτσα.

Την οποία και κράτησα στο τέλος για εφέ, μετά από απαίτηση της Ελεάννας Μαυροφρύδη :p


- Ο δεύτερος (γιατί αναγκαστικά έφτιαχνα 2 ίδιους παράλληλα επειδή στην αρχή εκανα 2 αριστερές πλευρές κατά λάθος) θα έχει και μια στοιχειώδη κίνηση. Ελπίζω.

- Ξανάρχισε και το PENGHUNT να ανεβαίνει κάθε Δευτέρα και Πέμπτη στο Blowtoons.com κι όπου νάναι ξεκινάμε να ανανεώνουμε ΚΑΙ το Zoo75INC με επιπλέον, καινούργιες κατηγορίες. Τα είχα παρατήσει—ή μάλλον δεν προλάβαινα να ασχοληθώ μαζί τους μετά το CCA13, αλλά τώρα προσπαθούμε να μπούμε σε μία ρότα πάλι, μετά την κηδεία του Στεγόσαυρου.

- Ξεκίνησα επίσης να γράφω το προλογικό mini series του DEAD HEROES (το comic που πρωτοπαρουσιάσαμε επίσης στο CCA13 μαζί με τους Αυγή Κανάκη, Δανάη Κηλαηδόνη, Μάνο Λαγουβάρδο και Γιάννη Ρουμπούλια. Ουσιαστικά αυτό προηγείται του τεύχους χρονικά, και δίνει περισσότερα στοιχεία για τους χαρακτήρες, νεκρούς και μη.


- (Ήδη ακούω την Αυγή να με σιχτιριάζει στα κορεάτικα για το πήξιμο των backgrounds που έχουν οι δικές της σελίδες :p )

- Speaking of whitch, όπου το “which” είναι η αναφορά στο CCA13 τρεις παραγράφους πιο πάνω, επέστρεψα σπίτι.

- “Σπίτι” καλύτερα, happy now? Και μ’αυτό εννοώ το Comicdom. Ναι, το ξέρω πως κατά καιρούς επεσήμανα και υπογράμμιζα πως κάτι τέτοιο δεν επρόκειτο ποτέ να συμβεί, αλλά τελικά δεν μπόρεσα να αποφύγω αυτή την εσωτερική ανάγκη. Το Comicdom είναι άλλωστε «ανήψι» μου, που με γαλούχησε κατά μία έννοια στο comic thing από το 1996 και την πρώτη περίοδο του fanzine του.
- Το πώς είχα φύγει, το 2007, είναι λίγο-πολύ γνωστό. Αιτία, το –μοναδικό- journal για το οποίο έχω μετανιώσει ποτέ. Όχι απαραίτητα σε θέματα απόψεων, σε ορισμένα μάλιστα μπορεί τότε και να είχα δίκιο. Αυτό για το οποίο σίγουρα έχω μετανιώσει, είναι το πρωτόγνωρα κατινίστικο ύφος του κειμένου και οι χαρακτηρισμοί που χρησιμοποίησα. Η τότε κάκιστη ψυχολογία μου δεν το δικαιολογεί αυτό φυσικά, ούτε και το περιεχόμενο πληροφορίας του, ειδικά όταν στην προκειμένη περίπτωση δημιούργησε λειτουργικά προβλήματα σε κάτι που υποτίθεται πως αγαπούσα –το Comicdom-, τους ανθρώπους του - φίλους μου, και κυρίως τη Λήδα., και τους όφειλα/ω μία συγγνώμη.

-Όταν έχεις να κάνεις με άτομα συζητήσιμα που δεν τους αποκαλείς φίλους τυχαία τόσα χρόνια, όλα ξεπερνιούνται στην τελική. Έτσι έγιναν συζητήσεις, συναντήσεις και τα περεταίρω, μετά από το αίτημα-φλασιά μου να επιστρέψω, και, well, είχαμε τα αποτελέσματα της αρχής της προ-προηγούμενης παραγράφου.

- Όταν από την άλλη βέβαια έχεις να κάνεις με πιο επιφανειακές, όπως φαίνεται, σχέσεις, καλύτερα να βάζεις τελείες, όπως και ξεκίνησα να κάνω τους τελευταίους μήνες, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση. Η γνωστή “παραδοχή” πως οι άνθρωποι αλλάζουν με τον καιρό και τις καταστάσεις και αυτός είναι ένας βασικός λόγος που χάνονται στην πραγματικότητα δεν ισχύει. Κι αυτό μου το αποδεικνύουν καθημερινά φίλοι άνω των 10, των 20 σε ορισμένες περιπτώσεις ετών.

- Επιστρέφει οπότε το Market Watch από τον Σεπτέμβριο υποθέτω στο site του Comicdom, ανανεωμένο, με νέες υποκατηγορίες και κάναδυο παλιές. Κι άλλα πολλά που θα ανακοινωθούν εν καιρώ.

- Με την κρίση τί γίνεται, έχουμε κάνα νέο; Έχω να ακούσω ειδήσεις πάνω από 4 μήνες, αλλά γενικότερα δεν έχω παρατηρήσει και καμία ιδιαίτερη αλλαγή, η κλασσική μιζέρια που πλανάται στο αθηναϊκό νέφος παραμένει ατάραχη.

- Θέλω ν’ανέβω Θεσσαλονίκη φέτος για 3-4 μέρες. Αυτό το λέω κάθε χρόνο βέβαια από το 2002, οπότε μη δίνεται και πολύ σημασία. Ή δώστε. Να δώσετε; Χμμ…θα δείξει…


- Αρκετά για τώρα. Πάω να συνεχίσω να κοιτάζω επίμονα την ουρά του δεύτερου δεινόσαυρού μου μέχρι να βρω την τεχνική λύση στο κινητικό της πρόβλημα.

- Update ουράς: Κινήθηκε. Λεπτομέρειες και visual σύντομα!

4.29.2013

ComicdomCon Athens 2013 Φωτορεπορτάζ Αλήθειας!

 Το ComicdomCon Athens τελείωσε κι εφέτος. Όλα καλά, όλα ανθηρά, κι ως συνήθως το coverage από τα media δείχνει μία ειδυλλιακή εικόνα του τριημέρου.

 Είναι όμως αυτή η πραγματικότητα;

 Όχι. Δεν είναι όλα ρόδινα και χαρωπά. Κι αυτό ακριβώς θέλω να σας δείξω σήμερα, τη στυγνή πραγματικότητα, μέσα από ένα φωτογραφικό comic strip για γερά νεύρα.

 Καταρχάς, στον 3ο όροφο της Ελληνοαμερικάνικης Ένωσης όπου φιλοξενούσε τις αυτοεκδόσεις (φανζίνς), και συγκεκριμένα στο πάγκο της Θεσσαλονικιώτικης ομάδας Inkorrekt, υπήρχαν όχι μόνο προβλήματα συνεννόησης, αλλά και παρουσίασης των εκδόσεων στους επισκέπτες. Στην φωτογραφία τα μέλη της ομάδας Διονυσία Δεδούση, Νατάσα Παυλίτσεβιτς κι ο -πάντα πεινασμένος- Δημήτρης Σαββαϊδης.



 Τα οποία προβλήματα δημιούργησαν ένα τεταμένο κλίμα με πολύ gossip και κουτσομπολιά τριγύρω, όπως φαίνεται εδώ, στο τραπέζι διαγώνια απέναντι όπου βρισκόντουσαν οι Βάλια Καπάδαη, Παύλος Παυλίδης και Χριστίνα Ζέρβα.




 Τσιτωμένα νεύρα παντού όπως είπαμε, κι όπως φαίνεται στην επόμενη φωτογραφία: Η Σοφία Κυρίσογλου προσπαθεί να κάνει λοβοτομή στον Γιάννη Αντωνόπουλο (κάτι παιζόταν με φτερά Ινδιάνων γενικότερα σ'εκείνη την πλευρά αλλά δεν το πολυέψαξα), ενώ η Refur προσπαθεί να μην δώσει πολλές αφορμές στον Υπεύθυνο του ορόφου Μάνο Γκανά (ο οποίος δε χρειάζεται και ιδιαίτερους λόγους για να αρχίσει τα γαμωσταβρίδια.)




 Τώρα είμαι βέβαιος πως θα περιμένατε να έρθει ο Από Μηχανής Θεός-βοήθεια από τον πρώτο όροφο όπου βρίσκονται οι "επίσημες" εκδόσεις καθώς και το team των διοργανωτών, σωστά; Guess again. Ο μοναδικός που έκανε τον κόπο ν'ανέβει τα σκαλιά -αν και είμαι βέβαιος πως πήρε το ασανσέρ τελικά- ήταν ο Γαβριήλ Τομπαλίδης! Αλλά μη φανταστείτε, ο απώτερος σκοπός του ήταν η μάσα και μόνο.




 Αλλά και στο ισόγειο τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα, βλέπετε οι τρελλοί επισκέπτες έκαναν τη βόλτα τους σε όλους τους χώρους! Όπως για παράδειγμα κατά το signing της ειδικής έκδοσης της ταινίας F.L.S. Εδώ βλέπουμε χαρακτηριστικά την προσήλωση της Δανάης Κηλαηδόνη, καθώς και το πόσο λίγη υπομονή έχουν οι νέοι καλλιτέχνες όπως η Lussos, η οποία βρίζει σα νταλικέρης στην γλώσσα των Mangalores.




 Κι έτσι ανακύπτει και πάλι, το ίδιο ερώτημα: "ΠΟΥ είναι οι διοργανωτές;;"
 Προφανώς είχαν άλλα θέματα να λύσουν, όπως βλέπουμε στην επόμενη φωτογραφία, με την χαρακτηριστική δυσλειτουργία υπογραφών του Θανάση Πετρόπουλου, και το "χώσιμο" που έτρωγαν τα νέα μέλη του Comicdom όπως η Ιλάειρα Μισιρλιάδη από τον όχι-ιδιαίτερα-παλαίουρα-αλλά-τί-να-κάνουμε-αυτόν-είχαμε-εύκαιρο Θωμά Παπαδημητρόπουλο .




 Όμως για να τελειώνουμε, και για να βάλουμε κάποια πράγματα στη θέση τους, πρέπει να γυρίσουμε λίγο πίσω, και συγκεκριμένα το Σάββατο-2η μέρα του ComicdomCon Athens 2013, στην εκδήλωση των βραβείων Cosplay. (Παρατηρήστε επίσης τον μισό Άκη Τρυανταφύλλου, που προφανώς πιστεύει πως φέτος θα του βγάλουν Καλές φωτογραφίες. Αμ δε!)


Related Info: Οι φωτογραφίες του 1ου και 5ου μέρους είναι του Γιώργου Κομιώτη, thanx George! Για τις υπόλοιπες δεν έχω ιδέα, ειδοποιήστε με να προσθέσω kudos!)

4.23.2013

CCA 2013 After...something! -GR-

Έχω καιρό να γράψω, το ξέρω. Είχα δουλειές, είχα το άλλο το blog με τα ηλίθια ζώα μου το http://zoo75inc.blogspot.com/ (άντε γρήγορα, τσεκάρετέ το κι επιστρέψτε), είχα προετοιμασίες για το φετινό ComicdomCon Athens που μόλις εχθές τελείωσε, κι άλλες πολλές άχαρες δικαιολογίες. Ας μείνουμε όμως σ αυτό το προτελευταίο, το convention που γίνεται κάθε χρόνο στας Αθήνας.


ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ: DEAD HEROES
Εφέτος λοιπόν, είπαμε να πειραματιστούμε, και να βγάλουμε στο con μία δουλειά που δεν είναι κωμική, το DEAD HEROES, σε συνεργασία με άλλους τέσσερις έλληνες δημιουργούς, τον Γιάννη Ρουμπούλια, την Αυγή Κανάκη, την Δανάη Κηλαηδόνη και τον Μάνο Λαγουβάρδο (η σειρά των ονομάτων αντιστοιχεί στη σειρά με την οποία έκανα την αρχική πρόταση συμμετοχής :p )

Με την βοήθεια του Φρειδερίκου Ρούσσου στήθηκε λοιπόν το τευχάκι DEAD HEROES, και παρόλες τις αντιξοότητες, τον πολύ περιορισμένο χρόνο (ούτε μήνας) και την απειροελάχιστη διαφήμιση, πήγε καλά. Πήγε πολύ καλά για την ακρίβεια, αποδεικνύοντας μου πως μια προσεγμένη δουλειά πάντα βρίσκει τον τρόπο της και γίνεται αποδεκτή από τους αναγνώστες.

Το DEAD HEROES δεν είναι ένα one-shot project, αλλά αυτό είναι μία άλλη, μελλοντική συζήτηση.

ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ: TΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ
'Ενα από τα σημαντικότερα στοιχεία του CCA για μένα, ήταν ανέκαθεν το "Μεγάλο meeting" όπως τ'ονομάζω-μόλις τώρα-. Είναι η μοναδική ευκαιρία που μπορώ να δώ μαζεμένους φίλους δημιουργούς που είτε λόγω συνθηκών, καθημερινότητας και κυρίως, απόστασης, δεν έχω την ευκαιρία τον υπόλοιπο χρόνο. Κι αυτό, κυρίως, με κάνει κι αισθάνομαι, έστω και για τρεις μέρες από τις 365, απόλυτα στα νερά μου. Κι εδώ ακολουθεί η παράγραφος με τα ονόματα, την προσπερνάτε αν θέλετε, θα έχει κι άλλη παρόμοια πιο κάτω, προειδοποιώ. (Αν ξεχάσω κανέναν θα είναι απλά γιατί...τον ξέχασα αυτή τη στιγμή που γράφω το blog με το τσίπουρο δίπλα. Το τσίπουρο θα φταίει. Ναι. Αυτό.)

Καταρχάς οι εκδότες της Ένατης Διάστασης και του Forest (βλέπε Κούνελος), Νίκος Δαλαμπύρας και Πάνος Κρητικός. Οι συζητήσεις μαζί τους είναι πάντοτε απίστευτα ενδιαφέρουσες, ακόμα κι όταν ο Νίκος είναι μετά από απίστευτο ξενύχτι ή live, που φέτος είχε το Σάββατο στο Bad City με τους Wild Kitten που εγώ δεν πήγα γιατί ήμουν στο Cosplay Πάρτυ και τάπινα με τους Γιάννη Ρουμπούλια, Ανδρέα Πεφάνη, Νίκο Κούτση, Αυγή Κανάκη, εεεε...Γιώργο Κομιώτη, Κώστα Λαμπρόπουλο, Μυρτώ Τσελέντη...και προφανώς κι άλλους.
Γιώργος Μελισσαρόπουλος και Γιώργος Καμπάδαης από την ξενιτιά φυσικά, Θανάσης Τσίλης από την ξενιτιά του σχεδιαστηρίου του, Τάσος Ζαφειριάδης, Τόμεκ, Νίκος Μηλιώρης, Δημήτρης Βανέλλης και Δημήτρης Κάσδαγλης, Φρειδερίκος Ρούσσος από την Σύρο και...anyway μάλλον αδιάφορη παράγραφος, no?
Δυστυχώς από την λίστα λείπουν φέτος οι Κωστής Τζωρτζακάκης και Λευτέρης Μαυρογιάννης, καθώς και οι Κων κι ο Χάρρυ Σάξον αλλά εν κατακλείδι ...χμμ...όχι λάθος, δεν έχει "αλλά", η απουσία τους ήταν αισθητή για μένα τουλάχιστον.
Να επισημάνω στο σημείο αυτό, πως τη θέση του Υπεύθυνου φανζίνς στη θέση του Χάρρυ είχε μπει ο Μάνος Γκανάς, και τους είχε όλους με στρατιωτική πειθαρχία. Μιλάμε για φάσεις δεκαετίας του '20 και πιο πριν όσοι θυμούνται, τα γαμωσταβρίδια έδιναν κι έπαιρναν, μπουκάλια έφευγαν στον αέρα, τραπέζια αναποδογύριζαν με το παραμικρό που κάποιος τολμούσε να υψώσει τη φωνή του...τουλάχιστον η μουσική ήταν πολύ καλύτερη από την "επίσημη playlist" του ισογείου.

Φέτος λοιπόν είχε επίσης κατέβει και κομμάτι της Θεσσαλονίκικης σκηνής (γιατί, το "ΘεσαλλονικιΏΤΙΚΗΣ" είναι καλύτερο; ), και γνωρίσαμε και την ομάδα Inkorrekt, και πιο συγκεκριμένα και κυρίως μέρος της που αποτελείτω από τον γνωστό Σαββα¨ιδη, την Διονυσία Δερβουλάκη, τον Ορέστix, ααα...Άγγελος Παπουτσής, και φυσικά την Νατάσσα Παβλίσεβιτς μία εκ των 2 Παβλίσεβιτς που κινούνται στον χώρο (η δεύτερη-Ελπίδα γράφει στο Comicdom.) Τσεκάρετε το site τους http://inkorrekt-comics.blogspot.gr/ και παραγγείλτε τα comics τους. Ήταν από τα καλύτερα φανζίνς εφέτος.

Αρκετά φανζίνς λοιπόν φέτος και πάλι, καμιά 40ριά μου είπαν, κι απ'ότι τσέκαρα γενικώς, το περίεργο ήταν πως δεν υπήρχαν μέτριες δουλειές, αλλά τα 2 άκρα: Ή πολύ καλές, ή πολύ κακές. Ή πολύ ακριβές. Ναι, δυστυχώς η συνήθης ελληνική λογική της αρπακόλας βρίσκεται ΚΑΙ στον χώρο μας εδώ και χρόνια. Και είναι αστείο πολλές φορές, να βλέπεις ασπρόμαυρες φωτοτυπίες με τιμές hardcovers.

Speaking of hardcovers, είχαμε και την επίσημη πρωτιά, σκληρόδετου fanzine! Από του Inkorrekt και τους ΟρέστιX και Σαββαίδη, το ΚΟΥΠΕ, μια συλλογή με comic strips τραίνου. Αρκετά ενδιαφέρον, μόνο με 4 ευρώ, πραγματικά ελπίζω να ξεπέρασε τα λεφτά της εκτύπωσης στις πωλήσεις!

Randomly θυμάμαι μόλις τώρα πως πήρα και το "Μπάτμαν Αυτή Η Αδερφή Νο 2" του Πέτρου Χριστούλια που διάβασα προ ολίγου και καταευχαριστήθηκα, και την ΔΩΡΕΑΝ Μάυρη Φουστανέλα #2 του Χρήστου Σταμπουλή που θα διαβάσω αύριο και είμαι βέβαιος πως θα είναι γαμάτη.

ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ: ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ.
Τους Inkorrekt τους ανέφερα και πριν, η ανθολογία τους ΑΡΠΑΧΤΕΣ είχες πολύ ενδιαφέρον, κι αν με ακούγανε για το Πώς να την παρουσιάζουν στους παρευρισκόμενους θα είχε ξεπουλήσει. Νατάσσα.

Η Jemma Press φέτος είχε Εννέα εκδόσεις, ήταν και τα 10 χρόνια τα επειακά της εκδοτικής, πολύ πράμα! Κατα γενικότητα απ'ότι ξεφύλλισα και ψιλοδιάβασα ως τώρα αρκετά καλές οι περισσότερες, κυρίως το ΤΕΖΑ EXIT, το ΚΡΑΚ #9 -του οποίου το χιούμορ δε μου αρέσει συνήθως, αλλά το συγκεκριμένο έχει μία πολύ πετυχημένη noir- reservoir dogs αισθητική που αξίζει να προσεχτεί μόνο γι αυτό- και το HOMO. Ενώ το χειρότερο ήταν το εντελώς ανέπνευστο και βαρετό, βουτηγμένο σε αρχαία κλισέ και δάνεια από Αστερίξ, UGH του Δερβενιώτη. Ειλικρινά περίμενα να ήταν πολύ καλύτερο, κι όσοι με γνωρίζουν καλά, στην κριτική μου είμαι αντικειμενικότατος, ασχέτως αν τα έχω καλά ή όχι με τον δημιουργό. Κρίμα.

Το comic του Γαβριήλ Τομπαλίδη ακόμα δεν τόχω τσεκάρει, αλλά και μόνο το γεγονός πως είναι "μπλοκάκι" με χειροποίητο σπιράλ σε 100 μόλις αντίτυπα είναι πολύ ενδιαφέρον!

Από το Comicworld το μόνο που γνωρίζω και είναι όντως καλό είναι η ελληνική version του Deadly Harvest, ή αλλιώς το σημαντικότερο μέρος του δυναμικού φετινού comeback του Γιάννη Ρουμπούλια. Τα υπόλοιπα κομμάτια είναι το DEAD HEROES ασφαλώς, και μια ανθολογία ονόματι F.L.S. που συνοδεύει την ομώνυμη ταινία του Θάνου Τσαβλή.

Από τις εκδόσεις του Comicdom δεν έχω επίσης διαβάσει τίποτα ακόμα, αλλά είναι στα άμεσα σχέδιά μου τα ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΑ ΝΟΥΜΕΡΑ του Θανάση Πετρόπουλου που γνώρισα καλύτερα φέτος, και η Συνωμοσία του Καφέ της Ευγενίας Κουμάκη (που ελπίζω να θυμάστε από το περσινό WOMANTHOLOGY Greek Edition στο οποίο είχα κάνει editing αγγαρείες!)

Η Ένατη Διάσταση είχε επίσης τρεις νέες δουλειές, που και αυτές θα διαβάσω κάποια στιγμή και θα επανέλθω. Για αρχικές λεπτομέρειες πατήστε εδώ: http://enatidiastasi.blogspot.gr/

Αυτά από τις "επίσημες" εκδόσεις, τα υπόλοιπα ή δε μ'ενδιέφεραν, ή δε μου άρεσαν, ή δεν τα παρατήρησα μέσα στον χαμό, ή ήταν του Κυριαζή.

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ: Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΜΕΡΟΥΣ.
Πολλοί καφέδες. Πολύ ποτό. Και ξανά στον χώρο του Comicdom, που παρόλες τις αλλαγές, θέλοντας και μη τον αισθάνομαι σπίτι μου, και ειλικρινά χαίρομαι που κάτι στο οποίο ήμουν μέρος της διμιουργίας του, πηγαίνει καλά.. Ενστάσεις είχα και έχω ως προς τη διοργάνωση, γενικά και ειδικά, διαφωνώ με πολλά πράγματα, όμως εκεί ακριβώς είναι το θέμα: ακόμα και σε περιπτώσεις που εκνευριστώ για κάτι -όπως η έλλειψη κατηγορίας Webcomics στα φετινά βραβεία-, θα το συζητήσω και θα λάβω μία λογική ανταπόκριση που δε θα είναι επίθεση, απειλή, ή οποιουδήποτε άλλου είδους μικρότητα όπως σε άλλες περιπτώσεις, λίγο-πολύ γνωστές στον χώρο. Γιατί όταν Δεν έχεις να αντιπαραθέσεις κάτι, όταν είσαι εγωιστής ή πολύ απλά, όταν έχεις άδικο, αντιδράς ακριβώς έτσι. (Κι όταν είσαι μαλάκας επίσης, αλλά αυτό εξυπακούεται πιστεύω.)

Μεγάλη παρένθεση, συνεχίζουμε. Το cosplay φέτος ήταν καταπληκτικό. Δεν το παρακολούθησα, αλλά οι φωτογραφίες με άφησαν άφωνο. Συγχαρητήρια στους συμμετέχοντες, που απέδειξαν πως είναι Επαγγελματίες cosplayers όταν το θέλουν και δε σκοτώνονται μεταξύ τους, και φυσικά στην Μυρτώ. (Ναι, την Τσελέντη, ποιά άλλη; )

Α, ναι, επάνω στις διαφωνίες, επιμένω πως το παιδικό πρόγραμμα είναι υπερβολικά μεγάλο. Θάθελα να λείπει εξ ολοκλήρου, το θεωρώ άσχετο με ένα convention, και θα μπορούσε να γίνει κάτι αποκλειστικά δικό του.

Σίγουρα ξεχνάω πράγματα που ήθελα να γράψω, αλλά εφόσον δεν τα θυμάμαι, περνάω στο πάρτυ κλεισίματος.Το πάρτυ όπου ο Κώστας ο Λαμπρόπουλος σηκώθηκε κι έφυγε ΠΡΙΝ κλείσει το μαγαζί, καταστρέφοντας μία παράδοση επειδή πολύ απλά, ήταν, "κουρασμένος". Γιατί ρε μεγάλε, εμείς Δεν κουραστήκαμε; Κι όμως, καθίσαμε ως το τέλος, ήπιαμε τα Σεσημασμένα μας Ελάφια, (γαμάτο κοκτέιλ, να το δοκιμάσετε), χαζέψαμε τους πιωμένους δημιουργούς να παραπατούν στο κράσπεδο, γελάσαμε με την μπλούζα 70'ς αισθητικής του...πωςτονλέμε Σέργιουκάτι και φάγαμε τους ξηρουσκαρπούς μας! Εμείς δεν είμαστε άνθρωποι δηλαδή; Δεν έχουμε αντοχές;;

Φέτος δεν υπήρχαν πολλά σύννεφα στο con πάντως. Τουλάχιστον, όχι ως προς το κομμάτι "σκηνής". Γιατί απλά πλέον ακολουθώ την τακτική να παραμένω ατάραχος, και να φεύγουν οι "άλλοι". Που μάλιστα μερικοί το δηλώνουν κιόλας σε τρίτους, κάτι σαν διαδραστικό θέατρο δρόμου. Ως προς άλλα κομμάτια "επισκεπτών",...well, ας πούμε πως άλλο να το περιμένεις θεωρητικά, κι άλλο η πράξη.

Και θα κλείσω το σεντόνι εδώ. Μπορεί να ψιλοβαρέθηκα φέτος, αλλά πέρασα καλά. Ίσως έφταιγε ο πολύς κόσμος, ίσως το ότι μετά από κάποια χρόνια μπαίνεις σε...πωςτολένε κάτιmode όπως μου το είπε ο Άκης, αλλά πέρασα καλά. Και έκλεισε καλά το τριήμερο. Και κλείδωσε επίσης καλά. Και γι αυτό ευχαριστώ εκτός όλων των άλλων φυσικά και τους Ηλία και Δημήτσο, τον Γιάννη, και για το κλείδωμα, την Λήδα.


(Υποτίθεται πως τώρα θα καθόμουν να περάσω όλα τα αντίστοιχα links, φωτογραφίες, σχέδια, videos κλπ που αντιστοιχούν στα προαναφερθέντα δεκάδες ονόματα, αλλά το τσίπουρο έπιασε δουλειά, και μάλλον θα το πάω για ξεχωριστό post. Sorry!)